Çocuktuk...
Saklambaç oynardık avuçlarımızın ardında...
Ve sonra,
Ebe sen olurdun,
Sonra yine ben...
Bir baktık ki;
Koca çınar bir dal daha atmış sokak ortasına…
Darmadağın olmuş sokaklar…
Ellerde hasret,ellerde bekleyiş,,
Hem de sonsuza kadar…
Çocuklar yine sokakta…
Ama bu kez ebe sen değilsin.
Ben de değilim…
Oysa ben,
Hâla avuçlarımın arkasındayım..
Gökteki yıldızlar aynı yerde çakılı..
Yine göz kırpıyor,
Bu kez utangaç…
Bakakaldık ardımıza,
Peşimizde akıp giden yıllar,
İçinde vefasızlıklar,yangınlar,fırtınalar..
Bir çift kara göz,…
Kim bilir nerde,nasıl,
İki damla gözyaşı olup akan sevgili,
Nerde nasıl? ...
Bir sonbahar şarkısı var dillerde…
Mis gibi toprak kokusu,
İçimizde toprak korkusu…
Bir testi suda can bulmuş canlar…
Kana kana içip geçmişler…
Dönüp bakıyoruz;
Çocuktuk,
Saklambaç oynardık avuçlarımızın ardında...
İşte avuntumuz…
Kayıt Tarihi : 2.3.2013 22:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!