Rüzgarrın içinde duyuyorum sesini
Kokunu alıyorum topraktan
Ve her ilkbaharda
Alamıyorum kendimi sana bakmaktan
Adını sayıklıyor koyunlar
Herşey seni konuşuyor
O uzun beyaz elbise
Sana ne kadar yakışıyor
Suda aksini görüyorum
Yanımda gülümsüyorsun
Sonra ağlamaklı oluyor gözlerim
Anla seni ne kadar özlüyorum
Başaktan buğday düşüyor yere
Buluttan yağmur
Aşk acısı çekmek düşüyor sere
Gözlerim mağrur.
Kayıt Tarihi : 23.9.2008 10:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Burak Tümen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/23/sevgiliye-ozlem-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!