Sevgiliye Niyaz Şiiri - Ali Sinkay

Yine avlusundayım, yedi kandilli Süreyya'nın
Sevdanın suları akıyor göklerden
Günlerden bir başka Salı
Ve ben biçare sevda yorgunu
Uykusuz gecelerimin güneşi doğmuyor
Yüreğimde bir sevda vurgunu,
Yüzünde o garip gülümseyiş
Kağıtlara çiziktirdiğim gül yüzünde
Yaşanmamış günler, susulmuş acılar
Bir de sen , sessiz şafağın güzel yıldızı
Elimde bahardan kalan bir gül
Belki de baharın son gülü
Yanımdan akıyor bir sevda pınarı
Bu kaçıncı yağmur vurgunu
Bu kaçıncı debdebe Allah'ım
Ya kabul et dualarımı
Ya da kabul et ruhumu
Baharlar açıyor bahçemde
Zümrütler, yakutlar kırlarda
Koklamaya kıyamıyorum
Yüzün bahçemdeki tüm güllerde
Yazık ki kalbin, bülbüle meftun
Unutamam ki, baharın bir adı da sensin
Nasıl uzansam sana, nasıl sevsem seni
Küçücüksün, dokunsam kırılırsın
Tutukla beni tutkunu olduğum sevdadan
Kelepçele ki asla ayrılmayayım
Deva değil midir sevdanın nazı niyazı
Öyleyse derman ver
Zindanına koy bu bahtsızı