……… Suskunluk değildi şaşkınlığıma benzer duruş ve gözlerime o ifadeyi yakıştıracak bakış arıyor, bulamıyor, şizofren kelimeleri yağdanlıkla yıkıyordum… Uzandığım; tuttuğum, açacağım her kapıya gülüşünü giydirdim, açmaktan, yüzünün ardındakilerle buluşmaktan korkuyor, o yüzden yağlayamıyordum gıcırdayan menteşeleri…
……… Ebem, delisin derdi gülümseyerek, ters yüz ederdim her şeyi çünkü, severdim ters duran şeylerin ardındakileri keşfetmeyi, buluşmayı… Güneşin battığı yamaca sırtımı verip, nedeni saklı iki duble rakı içiyorum her akşam, o anda güneşi doğuran karşı yamaçta ay ışığı yüzünü göstermeye başlıyor, hemen her gün güneş, gökyüzü, ay ışığı ile ters yüz oluyor geceden sabaha sessiz ve çılgın sevişiyorum… Sabah olunca güneş, akşam ay ışığından utanıyor ama yüzsüz utanmaz ve kusursuz hemen her gün çılgınca sevişiyoruz…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta