……… Solgun, soğuk, rüzgarlı, tenha gecelerde yanmayan sokak lambalarının dibine düşen sarı, kızıl, kuru, çiğnendiğinde ses çıkaran cansız yapraklar misali savruluyor, zikzaklar çizerek bir baştan bir başa sürükleniyorum siluetsiz sokaklarda…
……… Evrimi, her gelen yeni yerel yönetim yüzünden tamamlanamayan cadde ve sokakların başıboşluğuna, tenhalığına aldırmadan arşınlıyorum kaldırım kenarındaki yolları, çünkü; olanaklı değil kirada oturup ta son model arabalara binen görgüsüzlerin kaldırıma park eden araçları yüzünden orada yürümek… Olsun yollardayım diyorum kendi kulağıma kendim duyacağım çığlıklarla ve küfürler ediyorum her arabaya ama sahibine değil…
……… Varsıl görünümlü caddelerden titrek görüntüler sunan ara sokaklara dalıyorum gecenin bilmediğim saatlerinde ve sıcak ekmek kokusu her adımda genzime dolan fırına yaklaşıyor, sokakta yürüyerek yiyeceğim sıcak pidenin dayanılmaz lezzetini hayal ederken karşıma çıkan o hain, o puşt köpek yüzünden yolumu değiştiriyorum… Yoksa küçücük bir köpekti de gecenin karanlığından yansıması mıydı bana iri gözüken, derken yeniden dönemezdim ki o sokağa, kaybetmiştim yolu bir kere… Uçan, yürüyen kanatlı kuş ve tavuklardan korkan birisi düşüyor hiç çıkmadığımı usuma ve üzerine yerleşiyor çıkmamışlılığında oradan…
……… Tüysiklet bir görüntü yaklaşıyor her attığım adımda ve az önce odur mutlaka diye düşündüğüm kadınla karşılaşıyorum tek göz odalı eve yaklaşırken… Ulan pezevenk her gece içersin, bir gecede gel misafirim ol, elini cebine sokturmam şerefsiz söylemini kaçıncı kez tekrarlıyor, kaçıncı kez yüzüme bakmadan o karanlıkta onca alkol yüklüyken tanıyor hatırlamıyorum birbirimizden uzaklaşırken. Gençliğinde uzun saçları, yüksek topukları, attığı her adımla rüzgar yeleli kısraklara benzetilirmiş ve şimdi bir lokma ekmek için konsomatrislik yaptığı gazinodan evine doğru uzanmaktaydı ağır aksak…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta