…………… Sarıya çalan çimenlerin rengi yeşile bel verirken, nadasa bırakılan toprakların kahverengisi koyu kızıl renge bürünmekte, en koyu tonunu seçmekte adeta… Renklerini kaybetmeyen çamların yeşili, ilkokula yeni başlayan, ilk resim defteri, ilk boyalı kalemleri olan çocuğun resimlediği ağaçlardaki yeşile adeta nazire yaparcasına rekabet halindeler en güzel yeşil benim yeşilim diye.
…………… Eflatunun tonları raksetmekte her akşam gün batımının kısmi aksinin yaşandığı baraj gölünün üzerinde… Yeşilin ve mavinin tonları sessiz savaşmakta durgun suyun debilerinde, kuzey-batısında bilimsel destekli çam ağaçları gözlem ve şahitlik ederken… Beton yığını binalar en güzel aksini engellemekte, göl ile kızıl güneşin buluşmasını. Umutları yüreğinde çiçek açarak yaşamaya direnen insanoğlu gibi yığınların arasından bulduğu ilk aralıktan inadına yansımakta, aksetmekte kızıl, eflatun tonlarıyla.
…………… Ve sisli ve puslu olsa da sabahların ağaran saatleri Geliyorum demekte bahar…Ve gelmekte kazmalar yaktıran Marta inat…Sislerin arasından çiğ damlacıklarıyla tozlarını yıkamakta çimenler, öğlene yakın saatlerde güneşin ısısıyla kurulanırken estetik yaptıran manken edasıyla salınmakta, ışımakta renginin dansıyla ve açmakta adeta çiçeksiz figürleriyle.
…………… Toprak her sabah üzerini örten nemini verirken güneşe, kuruturken ıslaklığını yüzlerce kilometre uzaktan oksijen cenneti Datçadan yılın, baharın ilk müjdesi bademlerin toplandığı haberleri yayılıyor ki ülkenin en güzel, en lezzetli, en iri bademleri onlar tonlarca… Doğal yayılışlı ünlü Datça hurmasını kıskandırırcasına kokular yayar yarımada boyunca, yattığı yerde şiirler yazdırır Can babaya ve başında şarap içen ziyaretçilerine, sevenlerine… Son cemrede düşünce dalga dalga, çiçek çiçek gelmekte bahar… kokusuyla…aşklarıyla…sevenlere sevilenlere ilham olurcasına…
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
