Sevgiliye Mektuplar ANLAMADIM Kİ! ! !

……… Sırf sana benzeyen, benzetmek istediğim, yüzlercesini bir araya getirip sadece serçe parmağın bile olamayan kadınları izliyor, tanımamanın mahcubiyetine, utangaçlığına kırılganlığımı ekliyorum merhabalardan uzak…

__DÜN GECE HİÇ TANIMADIĞIM BİRİNE
__SIRF SANA BENZİYOR DİYE USULCA SOKULUP MERHABA DEDİM

……… Ellerine baktığım gördüğüm her kadın eskilerden bugünüme uzanan şaşkınlığımdaki huzursuzluğum oluyor, sıkıntılar arasına serpiştirilmiş… Huzursuz sokaklar inşa ediyor, sonra şaşkın, ürkek, yorgun bakışlarımla yıkıyor, yeniden yapmaya gücümün olmadığının farkına varıyorum sana benzemeyen hiçbir el ve ellerde… İzlediğim ellerin farkında lığında olanların şaşkın ve huzursuz ve çatık kaşlı söylenmemiş sözcükleri asılıyor boşluğa…

__TANIDIK BİR HUZUR ARADIM ŞAŞKIN BAKIŞLARINDA DÜN
__BİLDİK BİR SÖZ BEKLEDİM ESKİDEN KALMA ÖYLESİNE

……… Vakur görüntüsünden küstahça bakışlar fırlatıp, yaşıtlarından tamamına güzelliği ile fark atacak ve hatta podyum yosmalarına taş çıkartacak selvi boylu genç kızın bakışlarından bakışımı gökyüzüne çevirerek kurtulmak istiyor, gökyüzü yerine raflara yeni yerleştirilen yaz sezonu kıyafetleriyle karşılaşıyorum çok katlı mağazada… Baktığı gözlerimden uzak yüzümdü ve yanındaki kendiyle çelişen kız arkadaşına söyledikleri, her erkeği yoldan çıkararak onları peşinden koşturacağı, ama bende bir sorun olduğuydu küstahça bakış ve sözlerinde.

__KONUŞTU BİR ŞEYLER SÖYLEDİ BEKLEDİĞİM SÖZLER BUNLAR DEĞİL
__YÜZÜME BAKTI GÖZLERİME AMA SENİN GİBİ DEĞİL

……… Tanıdık gelen her yüzde izler arıyorum sana benzeyen, saçlarını toplasam baktığım kadınların bir teli etmiyor saçlarının… Gözlerinde bir şezlongdan diğerine Ağustos sıcağında ve hemde öğle saatlerinde uzanan bir çift sevda sıcağı arıyor, üşüyor, bakışlarımı anılara gömüyor, uzaktaki dinlencenin dayanılmaz firariliğine gömüyorum geceme kör, anılarıma her dem taze bakmak için. Sana asla benzemeyenlerle üşüyor, senden ufacık kırıntıyı anımsatanlarda terliyor, bakıyor, şaşı kalıyor, dona kalıyorum yürüyüp yürümediğimi anlamadığım sokakların adına niye Arnavut kaldırımları dediklerini bilmediğim taş sokak ve caddelerinde…

__ANLADIM Kİ HİÇ KİMSE HİÇ KİMSE SEN DEĞİL
__HİÇ KİMSE SENİN GİBİ CANIMDAN ÖTE CAN DEĞİL
__ANLADIM Kİ HİÇ KİMSE HİÇ KİMSE SEN DEĞİL
__HİÇ KİMSE SENİN KADAR FİKRİME HUZUR DEĞİL

……… Adana sokaklarını arşınlıyor, sabahı geceye, geceyi sabah dinginliğine uzatıp uykusuz gecelerime bir yenisini ekleyip bitkisel uykusuz komalara girmek istiyor ve ardımdan bakışsız gözsüz, süzmesiz binlerce çift gözün izlencesinde olduğum paranoyasıyla yol alıyorum duymak isteyip duyamadığım, duysam kelimelerin anlamsız ve boşluğunda asılı kalarak, imgesel yağmurların altında her damlada bir uzvumun kesildiğini hissederek…

__KONUŞTU BİR ŞEYLER SÖYLEDİ BEKLEDİĞİM SÖZLER BUNLAR DEĞİL
__YÜZÜME BAKTI GÖZLERİME AMA SENİN GİBİ DEĞİL

……… Püfür püfür esen bir gece ekliyorum umutlarıma ve üşümek ve ısınmak ve veya bilmediğim gecenin getirisine yürüdüğüm sokaklardaki yorgun ama beni terk etmeyen gölgemin ardımdan geldiğini bilerek… Gölgeme umut, yollarıma can, canıma canan ol diye, umutlarıma can geleceğime yıldız ol diye…

__ANLADIM Kİ HİÇ KİMSE HİÇ KİMSE SEN DEĞİL
__HİÇ KİMSE SENİN GİBİ CANIMDAN ÖTE CAN DEĞİL
__ANLADIM Kİ HİÇ KİMSE HİÇ KİMSE SEN DEĞİL
__HİÇ KİMSE SENİN KADAR FİKRİME HUZUR DEĞİL

_LEMAN SAM - ANLADIM Kİ ADLI ŞARKISI

24.07.2007 - Adana