Merhaba aşkım,
Seninle haşır neşir değiliz son günlerde farkındayım, farkındasın…Sensiz rahatım. Dertsizim. Mutluyum. Umutluyum. Sensiz ,sen hariç tüm duyguların olumlularıyla birlikteliğim. O kadar nesnel bakışlarım var ki, görsen inanmazsın. At gözlüğüyle bir noktaya nazar yok artık. Yok artık odaklanma . O kadar özgürüm ki… Sensiz.
İhanetinin olasılığının hesabı, öldürürdü beni. Beni öldürürdü, sana ihanet edecek oluşum. Adımı bu yüzden namusluya çıkarmıştım. Benimle seviştiğini bilenlerin sana namussuz demelerine aldırmaksızın. O kadar çelişkisizim ki…Sensiz.
Paralel doğrular gibiydik. Kesişmesi imkânsız. Her noktamız arasında doksan derecelik açı mevcuttu. Kimseler bilmezdi kesiştiğimizi, göz göze, dokunamasak da birbirimize kesişirdik doyumsuz…Duydun mu, matematik dehaları kabullenmiş, “paralel doğrular sonsuzda kesişirler” demişler…ne dersin, yine kesişelim mi, sonsuzluk hissiyle…istemem. İnan istemem…seni sadeleştirdim kendimden…O kadar sadeyim ki…Sensiz.
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
