Ben Tanrı göndergesi, bezmiş bir aşık,
Çılgından umudu nafile bir ışık,
Küçük bir tebessümün olurdu umut
İstersen beni, bir tek,şimdilik unut.
Sen zarifsin hoşsun varlıklı güzel,
Ben ise belirsiz avare gazel
Sen hayatta daima güldürüldün,
Ben kendi çabamla güldüm dün.
Zeki, utangaç,duygusal,asil ve narin
Bu dört kelimedir, senin bende tarifin.
Tarif ettirsem aleme kendimi
Sözcük bulamazlar tarife beni.
Hayat garibe zor zengine ne hoş
Sen habire hayal aleminde koş.
Bir gün ki basar ayakların yere
Göremezsin beni baksan da çevrene.
Sen bir kelebeksin bense arı,
Sen seyredeken ben gezdim diyarı
Herşey sana verildi, ben zorla aldım
Ve seninle aynı noktaya vardım.
Bu hırs sevdiğim insanı öldürür,
Aşma çabası yaşarken gömdürür.
Amacı kazanmak ben yaşayan ölü
Sevdi,sevecek var oldukça ömrü...
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 13:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şeyda ile aşkının sonunu önceden gördü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!