Edalım,bahar gözlüm...
Sensiz hayaller bile kurulmuyor.Düşünceler senin ismin arasında kayboluyor.Şiirler hep sana yazılıyor.Gönül bağım. hasretim...Çevremdeki ağaçlar seni anlatıyor.Yeryüzüne düşen damla senin sesini arıyor.Öksüz yürek,gülmeyen sima,kalbi kırık bu can seni bekliyor...
Gülücüklerin güneş gibi saçılırken etrafına.kahkahaların tınılar kulaklarda.Güzelliğini anlatır açtığım her sayfa. Okuduğum her hikayede seni bulurum.Leyla,Zühre,Şirinmiş...Hepsi laftan ibaret,onları anlatanlar seni görmemiş.Bak şaire ne güzel söylemiş: Zülfün kaşlarının arasında
Cemalin çıkmaz ki hep aklımda
Sayıklarken ismini dudaklarımla
Çığ gibi büyüyordu sevgin bu canda.
Karanfilim dinle! Ben ne mecnun ne de ferhat'ım.Ne çölleri gezdim ne de dağları deldim.Bütün bunları seni hoşnut etmek için değil bu kalbi susturmak için söyledim.
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Şiir sevgidir.Bu yüzden sevgi ne kadar paylaşılırsa Şiirle birlikte sevgi de büyür.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta