Yine katran karası gecelere akıyor zaman hızla.ve yine geçmek bilmiyor işte.Her gece aynı seremoni:sabah olacak mı acaba? Uykuya hasret kalmış gözlerim şimdilik daha iyi, yüreğine hasret yüreğimden.Kulaklarımdaki aksi zayıflıyor sanki sesinin.Bir rüzgar misali uğultu var beynimde sadece.
Saymıyorum artık gittin gideli kaç hazan dolu ay yaşadım.Kaç defa çalan her telefonu sen diye açtım.Gezdiğimiz yerlere belki yolun düşer diye kaç defa akşamladım. Saymıyorum. Sayılı gün çabuk geçer diyorlar oysa ki.ben saydım, zaman da yerinde saydı sanki…Artık saymayacağım.
İlle de sen dedikçe, ille de hasret dedi kader bana.Çekilesi varmış demek ki bunca acının, en doyulmazın zevkine varmak.
AŞK! her bünyede aynı tesiri bırakmıyor ve her ağızda aynı tadı…Benim yüreğimde buruk buruk bir sancı…Öğreniyorum sanırım yavaş yavaş acıları şifa diye yutmayı.
Kusuruma bakma lütfen canımın acısı söyletiyor bu sitemvari sözleri dilime.Oysa ki bu yürek her daim DÖN GEL diyor.
Duymadığını bile bile yine de, her seferinde çığlık çığlığa...bir boşluğa aktığını bildiğim halde ırmak ırmak gözyaşlarımın, hıçkırırarak bağırıyorum
DÖN GEL …
Asuman AlpKayıt Tarihi : 18.11.2007 21:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)