Sevgiliye Mektup Şiiri - Hüseyin Benli

Unutma sevdiğim şu an uzak diyarlar da olabilirim ama
Aynı zamanda nefesin kadar yakınım sana,
İçtiğin bir bardak çayınım ben
Sabahları yüzünü duruladığın havlunum ben
Sigarandan çıkan sigara dumanınım ben
Çok yakınım sana ummadığın kadar çok
Beraber yürüdüğümüz kaldırımlarım ben
Bastığın zaman televizyonu aydınlattığın kumandayım
Beraber çay içtiğimiz o çay bahçesindeki masa sandalyeyim
Uzaklarda olsam da sana senden daha yakınım.
Şimdi seni seviyorum seni seviyorum diye haykır
Sımsıkı sarıl bana hiç bırakma beni kokla beni
Çünkü şu an okuduğun mektup kâğıdınım ben
Akıttığın göz yaşlarınım ben
Silme beni bırak süzüleyim
Hissedeyim tenini kokunu.
Her sabah seni öpüyorum uyanmıyorsun öpüyorum uyanmıyorsun
Kalk sevdiğim
Sarıldığın battaniye kadar yakınım sana
Bedenim ta uzaklarda olsa da
Bizi çağırıyor sevdiğim
El ele tutuşup gezdiğimiz o yollar
Haydi gelin diyor hasretim diyor size
Sen yalnız gezsen de
Giydiğin ayakkabı kadar yakınım sana
Neye üzülüyorum biliyor musun
Bizi ağırlayan o balkonda yıldızları seyredemedik
Seni gösterecektim o yıldızların arasında
Ama mutluyum sen beni görmesen de
Ben seni görüyorum
Gökyüzüne bakınca ben buradayım diyor
Yıldızların en parlağı yani sen
Yanındaki yıldızlar kıskanıyor seni
O muhteşem ışığında gösteremiyorlar kendilerini
Gösteremezler çünkü sen kutup yıldızısın
Işıl ışıl canlı ve tek
Mehtabı izlerken bir ses duyuyorum sanki
Gelin diye haykırıyor
Evet hatırladım bizi çağıranı
O odamızın kapısı
Özledim diyor sizi
Cansız olsam da canlılığı hissettirdiniz diyor
Siz beni hissetmeseniz de
Ben sizin o aşkınızı sevginizi hissettim diyor
Dokunun bana diye haykırıyor
Hissetmediğimiz o kapı
Cevap veriyorum sana çok yakında çok yakında