Sevgiliye Mektup 2 Şiiri - Müjgan Asıl K ...

Sevgili…
Belki bundan önceki mektubumu henüz okumadın
Belki de eline geçmedi.
Senden cevap beklemiyor canın sağ olsun diyorum.

Ve sensiz bir günü daha uğurlamak üzereyim
Elimde kalem, yanımda gözyaşım silgi yerine
Yavaşça teslim ediyorum duygularımı, akşamın hüznüne.
Başlıyorum yazmaya…
Her satırda bir adım daha yaklaşıyorum sana
Her kelimede ayak seslerini duyuyorum.
Yüreğim yerinden fırlıyor ve
Karalıyorum işte öylesine.
Sanki günahlarımdan arınmış gibi rahatlatıyor ruhum
Ve ucundan tutuyorum kaybetmişligimin.
Ne kadar tutabilirsem!

Gecelerin koynuna sığınıyorum, çoğu zaman
Çocuklar kadar masum değildim bu sevgide
İç hesaplaşmalarım, iç kavgalarım
Yaşantımın önüne geçiyor.
Uykunun rengini unutuyorum yokluğunda
Uyuyamıyorum sensizliğe,
Karabasanlar çöküyor üzerime ve boğuluyorum.

Sıcak çayın deminde bırakmışım mutluluğu
Rengi kokusu kalmamış tadı buruk kahvaltılarımın.
Şikâyet ettiğimi düşünme
Buruk bakıyorum aynalara sırları dökülmüş
Tel tel şakaklarıma.

Sevgili…
Her satırda harf harf yeniden seni özlüyorum
Her kelimede kısalıyor mesafelerim.
Bu neyin tesellisi?
Bir özür mü?
Ya da adı konmayan bir bekleyişin çığlıklarımı?
Kendime tutsağım!
Kaçamıyorum kendimden.
Yarım kalmışlığımın esareti başlıyor
Sürgün müyüm yüreğinden?

Bugün günlerden yine belirsizlik
Kulağını çekiyorum saatlerin
Kızacak bir sen kaldın elimde diyorum,
Bir sen!
Sende anlamıyorsun ki halimden!
Karşıma geçip alay ediyor olsan bile,
Çevireceğim seni kendi yönüme.
Daha savaşmaya başlamadım seninle
Sıranı bekle!

Yoruldum hayat…
Gidenin dönmesini beklemekten
Zamanın bana sırt çevirmesinden,
Mevsimlerin küskünlüğünden
Yoruldum…
Hatalarımın kamburunu taşımaktan da yoruldum.
Sevgili, senden özür dilemekten de…

Gamze YAĞMUR
19/05/2013