Sevgiliye Mektup Şiiri - Mehmet Ervural

Tüyleri ipekten bir kuşun kanadını okşamak gibiydi sana dokunmak
Paha biçilmez bir hissiyat
Kalan hayatımda tenine esir olabilirim

Nefesinin sıcaklığını boynumda hissetmek gibiydi seni sevmek
Pekala zarif ama bir o kadar da etkili
Bir yudumunla sonsuza dek sarhoş olabilirim

O sıcaklığın boynuma değdiğinde hissettiğim
sevda dikenli aşkın arzusuydu
Nefeslerimizin şarkısına eşlik ediyorduk ikimiz de
Bir kenara bıraktığımız ruhlarımıza karşı
Bu dansı ömrümün sonuna kadar sana lütfedebilirim

Dudaklarına susayıp doyasıya öpmek gibiydi seni sevmek
Bu sefer ne sen ne ben ne de gözler konuşabilir
Bu konuşma sadece dudaklarımızın birbirine verdikleri sözlerden ibaret
Anlaşmalarına attıkları ıslak imza

Zamanın hızla tükenmesine karşı bir direniştir seni sevmek
Ne olduğunu nasıl geçtiğini bilmeyip
önemsemeden anı yaşamak
Ruhların beraber bedenden çıkıp
Kenardan vücutların mutluluğunu izleyip anı ölümsüz kılmak

Kup kuru bir ağaç iken tekrar filizlenip yeşermek gibiydi seni sevmek
Tüm varlığınla ruhumu canlandıran ruhuna sesleniyorum:
Varlığına tüm benliğimle muhtacım