Sevgiliye Mektup Şiiri - Hüseyin Ateş 2

Merhabâ sevgili, dilber, iyisindir umarım
Seni mes'ud düşünür, mutlu hayaller kurarım
Yine durmaz, kitap aşkın mı alır günlerini
Düşünüp iç mi çekersin o giden dünlerini
Yine yalnız mı hayâtın, bir umut vermek için
Gülüşün saklı mıdır, tek bana göstermek için
O cemâlin yine mestur mu diğer gözlerden
Yüreğin sevgi mi ister kapanan gizlerden
Seni ben kıskanırım hatta ağaçtan, havadan
Rûhumuz sanki bizim, ah, ibaret tek yuvadan
Bilemezsin, uzak olmak ne büyük, kanlı acı
Gözlerin hiç beni sormaz mı, şu kalbin ilacı
İyiliklerle senin, hepsi saâdetlerimin
Senin olsun tümü, ahretteki cennetlerimin

İyiyim ben de, merâkın beni hiç sormasa da
Gidiyor işte hayat, bünyemi az yormasa da
Ama sensizliğe tâkat edemezmiş bu yürek
Be Gülüm, hatta yeter bir kere olsun görmek
Şu rüyâlar bana hâlâ seni göstermedi hiç
İki benzer kişi gördüm de şafak ermedi hiç
Ya hayaller, aş iken rûhuma külfet oldu
Âh! Artık yaralar kalpte ülfet oldu
Hasretim, gündüzümün hepsi kararmış şimdi
Yaprağından öte dallar da sararmış şimdi
Ne gelir, elde Gülüm yoksa, ölümden gayrı
Ne yazar, sevgine râm olmasa, gönlün nârı
Karşılıksız sevenin böyle imiş her hâli
Bende sevdâ nuru olmaz ebed izmihlâli
Varsın ölsün, içi sensin ya bu kalbin, kâfi
Yanarım, ah ne yazar, aşkına gönlüm sâfi

Yine coştum, deli taylar gibi ipler salayım
Şimdi yârim, iyi bak kendine, ben tek kalayım