Sevgiliye Mektup Şiiri - Niyazi Önsöz 2

Dün yine bir yıl önce
Yürüdüğümüz sahil boyunca
El ele gün batımına kadar
Çay bahçesine geldim aynı saatte

Sanki yerimiz ayrılmış gibi
O sarıldığımız ağacın altında
Yalnız ve mahsun beklemekte
Sandalyeleri hala mavi renginde

Bırakıp gittiği gibi sessizce
O masa her gün eşlik ediyor
Sadece tek yer kaldı Masada
Ağacın altında senden boşluk
Göğsünü gererek izler taşıyor
Benim kadar yaralı yüreğinde
Sadece baş harfin ve altında
Kocaman bir aşk hediye