Merhaba sevgili,
Yolumuz varken yollarımız oldu ansızın...
Yollarımız huzurun yok diye oluştu. Lakin,
Benim huzur kaynağın olduğumu anladığın vakit bizsizliğe toslayacaksın...
Nasıl mıyım? Nasıl mı gidiyor hayat?
Her şey olması gerektiğinden çok daha iyi,
Alışıyorum sensizliğe ve bu başta acı verirken şimdi mutluluk,huzur veriyor.
Sahi biz "biz"olabilmiş miydik? Olabildiysek yollarımız nasıl oldu?
Olamadıysak niye biz olmak için çırpınıp durduk ya da aslında tek taraflı bir çırpınış mıydı benimkisi?
Gördün mü sevgili,
Aşırı mükemmel oluşum buna yetmedi, "biz" olmayı olduramadım bize...
Neyse sevgili başka mektuplarda görüşmek dileğiyle...
Mutlu et kendini!
Kayıt Tarihi : 11.2.2016 08:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!