Geceler yine seni getirdi aklıma. Çorak yüzümde sakallarım boy gösterdi, saçlarımın hasat zamanının geçtiğini anladım aynaya bakınca.Gözlerim değişmemiş hep sen arayışında. Bulamamaktan şikayetci değil. Ama yorgun kalbim kadar olmasa da. Ellerim sen gittiğinden beri kalem tiryakisi oldu. Seni bulursam sevgilim bil ki ormanları çoktan yok etmişimdir. Ağzımda o özlem kokan adın, parmaklarım ise ünlü bir şarkının ritminde raks eder. Harflerimin her kıvrımı bir arayışta seni bulmak için gerçekten ormanlar yok olacak sevgilim seni bulduğumda. Ama değecek gözlerinin kahvesinde kaybolduğumda, saçlarını omzuma gömdüğünde ve dudaklarının sıcaklığında eridiğimde tekrar doğacak güneş sevgi imparatorluğumda. Fakat sonu yok gibi bu arayışın ve bulamayışın. Beklerim hala bitmedi saatimin pili akrep her saat başı saldı zehrini kalbime. Ve her saat başı kalbim zehirlendi zehrinle. Ta ki bir gün pil biterse eğer bu arayış da bitecek. Var oluşum yerini yok oluşuna bırakacak ve o da zamanla yok oluşuma.
Oğuzhan SavaşKayıt Tarihi : 14.7.2016 02:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!