Sevgiliye (hayret) Şiiri - Azem Kurt

hayret yine koşa durur sahillerde bir akis
akıntı kurgular yine sabır gecelerinde
takıntılar seyreylerken selvi tellerindeki uçarın
izan uğramış yollarının sapağında görünür rab
can kükremişken pazarın koylarında yapılır imece
ektiğin kar sularında açmaz artık güllerin
sebeplenir sürgün yemiş dallarında son demi
ezilir gibi gördüğüm sevilerinde çınlayan ses
nemden ağarmış güneşin sıcağıydı gördüğüm bedeninde
iğdiş olmuş anaforlarda çürüyen gizemlerinde kav
sarmalayan tescilli parmaklarının iffetliği hani
ertelediğin sözcüklerin nağmesinde benliğimi say
varoşlarda yankılansın sesin aktığı solo
iz sürüyor rüzgarların sessiz esimiyle oynayan kar
yamaçlarında sallanıyor umarsız olan bakışım
onmaz sancılar çekiyorsa evvelinden nazlı duruşu
rayihalar saçıyorsa yanıbaşındaki abaküs
usanç kırığı bardağın dağılmışsa oluru
merihlere uzanmış ki neyleyim yabancı bana kolların