Sevgiliye hasret Şiiri - Adem Arslan 1

Bir gül kopardım sana öyle bir yerden ki sanki riyazı cihan
Gel gidelim sevgilim seninle oraya bilmiyor orayı şu ebnayı zaman
Öyle mekanda sevgilim seni öpmek isterdim lebi ruhi yardan
Bırak inad etmeyi sonra nedamet edip olmayasın bi ömrü nalan

Ruhum sıkıldı, kalbim kırıldı, gönlümden sana rencideyim
Lakin seni görmek için patlamaya hazır atom gibi zindeyim
Leylayı mecnun misali tutulmuşum bir güzele kara sevdayım
Bu halimle sanki benziyorum aslı için yanan kerem gibi zahideyim

Umutsuzluğun yanı sıra sevgiliye olan bendeki bu zaaf
Ne yapmalı nasıl etmeli bu durumu içimdeki bu esef
Önce dağa sonra bağa ve de bana bak anlarsın bu tehalüf
Hatice değil netice önemli lakin bizdeki umutsuzluk bu maalesef

Yaktı yıktı kül etti beni sönmeyen bu içimdeki ateşi dil
Gündüzümde yoksun bari yanımda bulun her leyal
Bekliyorum gözlüyorum yollarını kavuşmak için sana visal
Uzanmış yine seni düşünüyorken birden çevirdi beni hab-ı ecel

mecnun
01-08-1991