Sevgiliye Arzuhal Şiiri - Zihni Duygun

Eşime Sevgilerimle

Kalk ey Zihni felek göçünü yükledi
Sen gece yarısı burada dili bağlı ne duruyorsun
Al kalemi eline kelimelerin kifayetince
Anlat sevgiliye gönlünün coşkularını

Seher horozunun ateşli feryatları
Eti tatlı muhabbet kuşlarının ciğerine su serper
Sabah vakti ağır uykuda olan kuşlar ise
Ayın elini, göklerin ayağını bağlar

O yeni uyanmış ay parçası
Nurdan bir kemer bağlamış
Bunu gören Zihni’nin gözüne
Gökteki güneş sönük görünür.

Ey sevgilim bahar gibi kendini bezemeye çalışma ki
Zamane seni soldurma hevesine düşmesin
Ey sevgilim su gibi ağır yürü
Çünkü değerli inciler yavaş akan sularda bulunur

Ey sevgilim dünya bağındaki her renkli gül
Zihni’nin kalbinden sızmış bir kan damlasıdır.
Zamane bağının da baharı sensin
Sen bir gam evi, ben de evin nakışları

Ey sevgilim ömür azlığından değerlidir
Hayatın kıymetini ömrün azlığında ara
Az tasalan az dertlen rahat bolluğuna bak
Çok tasalanırsan acı ve ıstırap duyarsın

Ey Zihni boş sevdalardan
Baş çevirmek büyüklük alametidir.
Arzularını yenebilmek Peygamberlik kuvvetidir.
Sevginin kölesi ol, şeytana ırgatlık etme! ...

Ey Zihni ömür sana bir günlük bir zaman vermezken
Onca yıllık geleceği istif etmenin ne alemi var
Amma yine de sevgilinin gönlünde aziz olmak istiyorsan
Senden sevmek gerektir, sevgiliden de sevilmek.

Ey Zihni sevgili iki değil ki
Biri alınsın öteki bırakılsın
Kalpler iki olmaz ki
Biri saklansın öbürü atılsın

Ey Zihni özür ve tövbeyi kendinden
Kabulü de sevgiliden bekle
Her şeyi kadere havale etme
Sen özür dilersen sevgilinin kalbine
İzzet ve ikramla gidersin
Yoksa oraya tutsaklar gibi zorla girersin