Sevgiliye Adanmış Bir Kalp

Yine yalnızlığımla başbaşayım
Benim sadık dostum yalnızlığımla
Bir de sensizlik var tabi ki...
Sen olmadan da yaşamıştım ben
Sen olmadan da yaşamaya devam edeceğim.
Günlerim boş geçmiyor inan,
Her gece eğleniyorum hem de çok,
Gece bittiğinde ise hemen uykuya dalıyorum,
Yorgunluktan halsiz düşüyorum.
Sabah olunca yine aynanın karşısına geçiyorum,
Gece gördüğüm rüyaları hayra yormaya çalışıyorum,
Olmuyor!
Kahrolası sensizlik her bakışımda yüzüme haykırıyor,
Seni ne çok özlediğimi...
Unutmaya çalışıyorum
Ama kahrolası düşlerimde seni görüyorum her gece...
Çay koyuyorum ocağa
Radyonun sesini açıyorum sonuna kadar
Sessizliği bastırsın diye
Birkaç zeytin tanesi bir parça peynir
Ancak bu kadar yiyebiliyorum
Geçmiyor boğazımdan
Ne yapıyorsun ne ediyorsun diye düşünmeye başlıyorum
Yerin dibine giresice düşüncelerime bile hükmediyorsun
Sanki sen beni düşünüyorsun şimdi...
Kim bilir hangi gözler bakıyor o çocuksu bakışlarına
O çocuksu gülüşün kim bilir kimin mutluluk sebebi
Söylesene o da farkında mı bunların,
Yoksa onun parası mı seni çeken,
Yoksa boyu posu mu,
O da senin ruhunu sarabiliyor mu,
Benim seni sarabileceğim gibi?
Oysa bilmezsin sen o çocuksu gülüşünün,
O masum ve tertemiz çocuksu bakışlarının,
Bir ömür boyu benim olsun diye,
Neleri feda ederdim.
Nerden bileceksin ki,
Sen beni hiç sevmeyi denemedin ki...
Neden diye soruyorlar bana,
Eğer bir nedeni olsaydı sevdiğim,
Seni bu kadar sevmezdim inan,
Karşılık bekleseydim bu kadar kahrolmazdım,
Ardından kötü söylerdim,değmezmiş derdim,
Güzel değildi zaten derdim,
Ama sen benim başıma gelen en güzel şeysin...
Sinemi yarıp kalbimi gör isterdim,
Canımı hiçe sayardım uğruna,
Bana ilahi bir emanet olmasaydı eğer,
Tüm hayattan soyutlanırdım,
Annem üzülmeseydi eğer...
Gece olduğunda takarım yüzüme yine maskemi,
Görmesin kimseler diye,
Altındaki sensizlikten kalma o yok olası çehremi...
Şen kahkalar atıyorum ara sıra,
Duymasın kimseler diye,
Ağlayan yüreğimin sesini,
Sensizliğin bana bıraktığı,
O batasıca hüznün sesleri duyulmasın diye,
Şen kahkahalar atıyorum ara sıra...
Sana kötü söylemiyorum,
Sitemim var sadece sevdiğim,
Sitem sevgiden doğar bilirsin...
Sen bilmezsin sevdiğim,
Her gördüğüm mutlu gülüşlerde seni görüyorum,
Her güzel seni andırıyor,
Dönüp dönüp bakıyorum,
İçim ürperiyor korkuyorum,
Ama hiç biri sen değilsin...
Görmeyince daha kolay oluyor sanki dayanmak,
Öyle demişti bir divane,
Göz görmeyince gönül katlanır diye,
Bilmiyor ki o divane,
Ben ondan daha divane,
Bendeki sevgiyi anlamaz ki sevdiğim,
Bendeki seni kim anlayabilir ki...
Hiç aklına geliyor muyum,
Bir kez bile olsa yeter sevdiğim,
Bu bile beni mutlu eder bilmezsin...
Anlayamazsın ki sevdiğim,
Seni Allah'tan sonra bir ben severim en çok,
Benim en kutsallarımdan biridir,
Senden küçük bir hatıra,sana dair herhangi birşey...
Yüreğimin kalemi hiç bitmeyecek,
Son nefes bedenden gidene dek,
Ve hep seni yazacak yüreğim,
Bir seni ezberinde tutacak,
Sana yemin ediyorum inandığım herşey uğruna,
Hiç unutmayacak yüreğim seni,
Hiç silmeyecek en güzel yerinden...
O çocuksu gülüşün bir ömür boyu benim olsun diye,
O masum ve tertemiz bakışların son nefesime kadar,
Benimle olsun diye,
Her sabah benimle uyansın diye,
Neler vermezdim...
Bu sözler yüreğimden akan mürekkebin
En temiz damlaları,
Sevgiliye adanmış sevmeye adanmış,
Bir kalbin haykırışlarıdır sevdiğim...
Bitmez bu şiirler,bitmez bu sen bende
Son nefes candan gidene kadar...