yıkılmış gibi dağ kendi yamacına
saatlerce eşikte
serin duvara dayadı başını
mutlu olmak dedi
olmuyor her mutluluğun takildi
herkes gibi olamayınca
öylece saatlerce kalakaldı mecalsiz
ayağında ayakkabılar
üstünde yağmurdan ceket
eşikte serin akşamlarınıı hatırladı
ilk gençliğinin ve yakası kirli gömleğini
o çileli ve sefil yıllarını...
gördüğü rüyaların
kabusa evrilişini
yaşamanın saçmalığını
insanların boşluğunu
ve iki yüzlülüğünü dostların...
görmese de olurdu
hep aynı şeylerin
farklı şekillerini yaşamak
görmese de olur du
beyaz şapkasıyla
ve gülen yüzüyle
bir havva daha
bizim ademe
cennetin dış kapısına
kestirme bir bilet daha
mutlu olmak dedi
olmuyor mutluluğun takildi
acı gerçekse ve sana aitse
daha güzel başkasının giydirdiği mutluluktan.
Fahri FıratoğluKayıt Tarihi : 9.2.2011 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fahri Fıratoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/09/sevgiliye-acemi-yakarislar-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!