Ne kara kışlar dondurur,
Ne ağustoslar kavururdu beni,
Senin yaktığın kadar.
Ne geceler ürpertir,
Ne yağmurlar ıslatırdı,
Senin ağlattığın kadar.
Yalan dünya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
