sana ne çok güvendim ben
güvenimi yıktın geçtin
bir tek seni beğendim ben
kibrit olup yaktın geçtin
gözüm gülse içim ağlar
böyle kader yürek dağlar
üzülsemde neye yarar
şu kalbimi kırdın geçtin
senin için boyamıştım
demirleri pembe renge
senin için beslemiştim
bu sevgiyi yüreğimde
yağma ettin yuvamızı
baltaladın rüyamızı
bir kaleyken sevdamızı
balyozlarla yıktın geçtin
kolyem duruyorsa eğer
ayrılığın hediyesi olsun
beni hatırladığında
yüreğin öfke değil sevgi dolsun
varsa hakkım helal olsun
hoşcakal...
Kayıt Tarihi : 18.9.2004 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!