Sana gönlümü verdim
Göz bebeklerimden liman
Uçarı koyuvermiş yalnızlıkların huyu
Gizlenmek usuma yapışkan
Bağ yüklü tapınaktı tenim
Su içmez köklerimde isyan
Kıl kadar incelmiş sabrın taşıdığı ömür
Yüküm değil
Gönlüm
Düşe ayan
Yüzümde matem izleri
Ağulu hayat
Sıcaktım oysa
Çok sıcak
İzlenmezdi yüzümden
İçine düştüğüm korun alevi
Bana sevmeyi anlattı dilin
Öykünmeden başka sevdalara
Sonsuzda yaşamaktı
Kaybolmadan
Sevdaya yakışan renginde
Kehribar sarısı ovada yeşil
Ufka varınca
İncelerek maviyi boyayan
Tut ellerimden diyemem sana
Cennetten kovulalı beri
Yasaklıyım ellerine
Ellerinden kopup düştüğüm yeryüzünde
Kırılgan yalnızlığın ertesi
Düşümle sırdaş
Gerçeğe gebe
Doğurganlığımda sen
Gönlümdesin
Sana gönlümü verdim
Gözyaşlarımdan okyanus
Göz bebeklerimden liman
Fenerin altındaki kayalıklarda yaşarım
Toprağa inen yağmur damlaları gözyaşlarım
Kırılgan yalnızlığın ertesi
İçime inen o ince sızı
Alevle demlenen
Nefesinden duman
Derya Kızılgöz
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 00:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KÜRECAN- 2004

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!