Ey sevgili,
En sevgili...
Sürgünümü uzatma benim
HAKİKAT perdesini açtığın günden beri,
Gösterdiğin vuslatı beklerim...
Kimi açsın hazine sandığını
Alsın alabildiği kadar,
Değişti yazılan herşey..
değilmiş olması gerekenden,başkası kader...
Örülen surları yıkıp,altında,bırakma beni
Aç hikmet kapısını,
Kainat çağlarken,gören gözlere
Gerçeğe, susatma beni...
Ey sevgili
Kırk yıldır beklerim,nerdedir deyi
Aklıma gelmedi,açsam perdeyi
Sanırdım gündüz,görür gözlerim
Düşünemedim ,sana,gece gelmeyi...
Kabuk üstüne kabuk,ne kadar tuzak
Her kabuk üstünde yüzlerce yasak
Kanarsa kanasın,sök at onları
Sök at kalmasın,içinde tutsak
Uğur bağırma ,güzelce söyle
HAKİKAT bağırmaz, lakin sessizce
Tutar elinden,taleb edenin
Nil olsa yönünü, çevirir böyle...
Kayıt Tarihi : 9.8.2017 23:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!