Yüreğim katmer katmer buz tuttu,
Aşk müşahhas mı,mücerret mi unuttu.
Sevgisizlik yüreğimi çöl gibi kuruttu,
Bir yudum sevgi al da gel,canıma can kat.
Dalgalar Mozart’ın senfonisi ile eşlik etti,
Ömrümün son demiydi o da bitip gitti,
Demli çaylar,yorgun kahveler bir bir bitti,
Bir sıcak limonlu çay al da gel,ömrüme ömür kat.
Sarmaşık güllerin,evimin balkonunu sardı,
Seninle bahçemde zambak,nergis kokuları vardı.
Sen gidince,evimin bülbülleri bile soldu sarardı.
Bir kırmızı gül al gel de,giden benliğime biraz sen kat.
Kayıt Tarihi : 23.5.2015 21:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Zühtü Çelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/23/sevgiliye-537.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!