Sevgiliye Şiiri - Olcay İnanç

Yıllarca gelmediğin rüyalarıma yandım
Sensizlik ufkuma karanlık yol düştü
Gizli sevda zormuş kaçtıkça anladım
Gözlerin yoluma sebepsiz umut düştü

Düşler gördüm hayatın söndüğü noktalarda
Sana anlamsızca beni hayata döndürmek düştü
Kalbine sığındım umarsız limanlarda
İçindeki ben rotama amansız tufan düştü

Beni sana götürecek bir kuş çizdim gökyüzüne
Bir atmaca korkum oldu peşime düştü
Savaşmak için ihtiyacım vardı sevgine
Sözlerin kalbime zehirli ok düştü

Yaralı kaçışlarımdan biriydi bu da
Kaybettiğim her kan şafaktan birgün düştü
Muhtaçtım kavuşacaktım elbet sana
Vuslat hissi içime sönmez ateş düştü

Duvarın dibinde ağlayan çocuktum sanki
Avutmak için sana masumca acımak düştü
Çocuğun tek arzusu bir küçük sevgi
Oda kalbine çekilmez angarya düştü

Ve sen düştün; içindeki ben öldü
Bir melek cennetten taş oldu düştü
Yine sebepsizce sustun kapattın gözünü
Seni seviyorum demek gözyaşı oldu düştü!