Sevgiliye Şiiri - Pervin Gökalp

İşte yine hüzün bulutları nemlendirdi gözpınarlarımı,
Düşünüp dalınca maziye ya da konuşunca biraz
İçimi sızlatan yaşanmışlıkları hatırlarken,
Sevgiyle devleşen yüreğimin hazin parçalanışıdır bu
Tecrübe kazanırken ödenen bedellerdir hüznü çağıran

Ne yazık ki insan büyüdükçe suskunlaşıyor anladım.
Şimdi….
Kalbim gibi suskun dudaklarım,
Gülümsemelerim geçici süre tadilatta.

Yaslandığım güvenli omuz
En dibe vuruşlarda ağladığım, ıslanan yanaklarımı sorgusuz teselliyle öpen sen
Canım aşkım sonsuz huzurum benim
Doğrum ol istiyorum o kadar…
Sadece doğrum.

Bir büyük depremi daha atlatamam ben
Kolum kanadım ol
Her şeyim ol istiyorum o kadar…
Sadece her şeyim.