Sevgiliye Şiiri - Salih Kul

Sevgiliye

Sar beni üşüyorum, güneşsiz perdelerden,
Ellerin pamuk kumaş, bedeninse tüllerden.

Ne hayır var ne de şer, gönderdiğin güllerden,
Aşk ateşi yanar mı, sönüp gitmiş küllerden?

Ne Ferhat’ ım ne Kerem, aşk yolunda garibim,
Neden sarhoş etmiyor, yar aşkından şarabım.

Cennet mi senin yanın, elma yok mu dalında,
Aradığın nedir ki, Adem oğlu kulunda.

Her kim baksa aynıdır, sütlü telve fallarım,
Yar neden sana çıkar, üç vakite yollarım.

Günlerim neden aynı, durmuş mu ki saatler,
Kimden çıkar vebali, tutulmamış vaatler…

Hep üstümde bilirim, gözlerinle nazarın,
Çınlıyor kulağımda, her yakarış, azarın.

Çocuk bile kanmazken, hecesiz sözlerine,
Takılmasaydım keşke, kapkara gözlerine.

Kim sana dokunursa elinden aksın kanı,
Dudakları değmesin, öperse çıksın canı.

Beyazlar haram olsun, ele yar olmayasın,
Deli sevdalar olup, kalplere dolmayasın,

Söyle dönmesin dünya, etmesin hiç acele,
Bakışın sürüklüyor, beni her gün ecele.

Merakın gidereyim, hazır değil mezarım,
Sen zahmet etme hiç, ben kendim de kazarım.

Seni sevmek koşmakmış, bile bile ölüme.
Mezarıma koymazsan ayıp olur gül’ ü me

Ölüm döşeği gibi, bana kalan yatağın,
Muhtaç olsam duaya, kıpırdar mı dudağın?

Salih Kul
Kayıt Tarihi : 3.12.2012 00:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Salih Kul