Sevgiliye Şiiri - Servet Saygınoğlu

Bir rüya gibisin adeta…
Her an uyanacakmış gibi hissediyorum kendimi…
Ve o korku var içimde.
Rüyadan uyanınca,
Hepsi yok olmuş olacak gibi…
Buna inanmak bile gelmiyor içimden.
Senin yanında hissediyorum kendimi..
Sana bakınca kendimi görür gibi…
Gülüşün..
Sevincin..
Hüznün..
Bunları tamamen seninle yaşıyorum.
Bir elmanın yarısı gibi..
Veya bir insan gibi..
Ufacık bir dikenin tüm vücudu acıtması gibi..
Yani sana gelen hüzün aynı anda beni de hüzünlendiriyor.
Ben seninleyim…
Alıştım sana…
Sanki daha önceden de varmışsın gibi…
Ya da
Senden önce ne vardı hayatımda? ..
Düşünüyorum…
Ama hiçbir şey yok gibi…
Sessiz bir hayattı herhalde…
Sadece uzaktan seyrediyordum.
Yanına gelmeye çekinen.
Konuşmaktan utanan,
Bir ilkokul çocuğu gibi…
Değerli olmak gibisi yok.
Bir insana değer verdikçe,
O insanla sürekli yaşar gibi hayat.
Birini sevdiğini…
Birine değer verdiğini bildikçe güzel hayat.
Onu merak etmek,
İçten içe özlemek,
Onun için hüzünlenmek,
Efkarlanmak güzel…
Hüzün de var.
Evet..
ama o kadar tatlı ki..
Hiç gitmesin,
hep benle kalsın der gibi
Sen…
Evet sen..
Ne yaptın bana bir bilsen” diyorum ama
Bunun farkında değilsin.
O yaptığın değil.
Bende neler yaşattığın,
Bu duyguları beraber paylaşmamız,
İşte bu yüzden
evet
bu yüzden..
bu yüzden....
Seni Seviyorum...