Sevgiliye Şiiri - Şirkan Hatay

A hmet’ti ismin tarihteki müjdelerde!
H alimeydi kısmetin gelen kafilelerde!
M uhammed adın yerde, Mahmut’tu göklerde!
E mine’ydi annen, kurbandı baban dillerde!
T alib’in babasıydı sana kolkanat geren Mekke’de!
 
M uhammed doğdu diye her yerde tan ağardı!
A ğardı insanlığın ufku, umutlar canlandı!
H ayaliydin, beklentisiydin, özlemiydin insanlığın!
M uraduydın,, habibiydin, rahmetiydin yaratıcının!
U fkuydun beşeriyetin, anlamıydın bütün kainatın!
T ıbbıl kulubüydün hem de sana tüm müştakların!
 
M uştular müjdeler yayılırken Mekke sokaklarında!
U zza’ya tapanların sancısı başlamıştı şakaklarında!
H atta yıkılmıştı Kisraların sarayı, sönmüştü alevleri!
Allah ismi başlamıştı fethetmeye bütün gönülleri!
M uhtaçken bütün varlık merhamete,  şefkate!
M elce’ ve rahmet oldun kundaktaki mev’udete!
E l uzattın bataklıkta yüzen Ademoğullarına!
D ünyalarına güneş oldun, ışık oldun karanlıklarına!
 
M ustafa’sıydın sen kainattaki tüm mahlukatın!
U hud şahitti buna hem de kare kare bütün hayatın!
S avaştın! Susuz kaldın, aç kaldın taş bağladın karnına!
T aifte kısmetsizler saldırdı sana taş attılar ayaklarına!
A lınmadın, gönül koymadın gelecek nesillerin hatrına!
F ahri kainat olduğuna dost düşman herkes şahit oldu!
Allah seninle Mabud u Maruf, insan da sayen de kul oldu!