Sevgiliye Şiiri - Adnan Onay

Selviler birkez yaklaştırdı
ağzından köpükleri
Sancılarım
kasıklarıma dek düştü acılarından
Senin acıların
ki bir çocuğun gözbebelerinde gizli
Evlerinize düşer mi filistin kanatlarıyla anneler
Anneler ki Afrika'da kandil yakarlar
Vadi tepelerinde mösyöler uyurken
Senyörler dans ederken yalınayak
tırnaklarıma basarak

Hüzün ne ki kırılmış acıların içinde
Acı ne ki
unutulmuş hıçkırıklar içinde

Kimse
dudaklarımın kırmızılığından utanmasın
Kan çağında
çanaklar irin akıtır göğüslerinden
ey ruhların kuruyan eli
Sana ulaşırmı sözüm
Çözülürmü dilim ebabil görününce

Mahrem ne ki
kimin mabedindeyiz ey sevgili
Bu fırtınada
kum çözülür ey sevgili
Gecenin zifirinde nereye dönsem kıblemi
Bağışlanmaz çocuklar

Bırakıp gitmeliyim
şehri kucaklarına döküp
Gelmeliyim yanına
affet ey sevgili..