Sevgiliye Şiiri - Mehmet Damar

Yaşamaktır seni sevmek,
Ölümle yaşam arası yolculuktur
Seninle yeşerir bahar,güneş seninle doğar
Karlar üşütmez beni sen varken
Eritir sevdam buz tutmuş geceleri
Yaşamaktır seni sevmek,
Sabah kahvaltısında çay gibidir
Seni görmeden,seni duymadan
Patlamaz beynimin afyonu,
Sen yoksan o gün karşımda
O günde yoktur,bende yokumdur
Buruk bir acıdadır yüreğim
Gözlerim dalgındır,gözlerim ağlamaklı
Suretin dikilir karşıma
Akşam olmadan kararır günüm,geceye karışır
Yaşamaktır seni sevmek,
Fener-galatasaray maçını saraçoğlunda izlemektir
Bağırmaktır avazın çıktığı kadar
İçindeki bütün kederleri bir şelaleye bırakmaktır,
Sonra susuzluğunu gidermektir dudaklarında
Yaşamaktır seni sevmek,
Seni sevmek,yeniden gelmektir dünyaya
Çocukluğumdur içimde bitmeyen
Şimdi anlıyorum ki sevdiğim
Ben senden önce hiç yaşamamışım,
Sen benim doğum günümsün,
İyiki doğdum,iyiki varım
Sen oldukça ben varım
Sen benim sevdiğim,canımsın