Sevgiliye Şiiri - Hülya Kaya

SEVGİLİYE

Yare söylenecek,sözüm kalmadı,
Ayni hataları yapacak yüzüm kalmadı.
Bir haberin için, bu can uğruna feda,
Gözlerim taşmakta devamlı,
Bendini yıkan sular, misali,
Gecelerin esiri oldum adeta,
Bir medet umuyorum,karanlıklardan.
Bir ümit,azda olsa bir ümit yeşermekte,
İçimde büyüyen ağaç misali,
Bir ses duymak için, beklerim,
Geceler uzadıkça uzar,bitmek bilmez.
Sonra;
Aydınlanır karanlık, sabah olmakta,
Çiğ damlaları düşer,çimenlere.
Onları canlı tutmak istercesine,
Sokaklar, insan sesleriyle dolar.
Sessizlik biter,hareket başlar,
Kimi sevinirken,bir başkası ağlar.
Ama ben; aşkımın mezarı olan,
Geceler boyu beklerim ümitle,
Beklediğim belki bir gün,gelir diye.

Hülya Kaya