Merhaba Sevgili,
Aslında neyi, nasıl yazcağımı bilmiyorum.Sadece susamıyorum.. Bu arada Sevgili dedim ama kusura bakma, ben hep bizi hep sevgili gibi hayal ettim.Hayal ettiğim gibi seviyorum seni.Ve sen Hayal ettin bizi..
Bu mektubu okuyacağından da pek ümitli değilim.Daha öncekiler gibi bunu da es geçiceksin.Ya geri gelicek kapıma, Yada çöp kutusuna atılacak.Ama yine de bir umut işte; Hani olur ya okursun belki diye yazıyorum sana içimdeki seni.
Sustun..
Ben ne kadar konuştukça sen o kadar sustun.Gittin gitmesine, Eyvalah! ama, Neden gittiğini bir türlü bilemedim.Defalarca sordum sana ve defalarca cevapsız bıraktın beni.Ve birgün mutlaka seninde cevapsız kalacak soruların olacaktır..Senden de gidecek biri, sende merak edeceksin neden bir anda gittiğini..Ama asla bilmeyeceksin. İşte o zaman iliklerinin zerresine kadar Anlayacaksın beni.
Nefret ettin...
Herşey o kadar güzeldiki, birlikte hayal mi kurmadık? Binlerce defa birbirmize sevdiğimizi mi haykırmadık? Paylaşmadık mı neyimiz varsa? Sırlarımızı saklamadık mı ahirete? Sözler vermedik mi geri dönüşü olmayanlar yeminlerle birlikte? Sana ne zaman hatırlatsam bunları Sus dedin.Defalarca susturdun beni.Konuşmak istemiyorum diye vurdun yüzüme yüzsüzlüğümü.Sadece tek birşeyi merak ettim.Öğrenmek istediğim tek şey buydu.Neden? ..
Umarım Sevgili, birgün sanada susar bir Sevgili..
Seni susarak sevemiyorum..
Gittin gitmesine ama,
Ben hala Ana Avrat Seviyorum Seni.
Şimdi sustukların sana kalsın..
Hoşçakal..
Eyvallah.... CaNé!
Yazan: Muammer Cane
Muammer CaneKayıt Tarihi : 12.4.2012 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!