Sevgiliye... Şiiri - Sait Yalçın

Hayret etme sevgili; aşk beni senle buldu,
Asık - mutsuz şu yüzüm; senin sevginle güldü...

Tenim tenini özler; gözüm yolunu gözler,
İsmin dilimde dua; aklımdan çıkmaz sözler...

Canım yoluna kurban; ömrüm senindir inan,
Ölüm bile vız gelir; sen hep yanımda olsan...

Dert çekmek bile güzel; senle olmaksa sonu,
Ayrılıklara inat; aşk bir gönül oyunu...

Onca çileme rağmen; elde varsa yalnızlık,
Bu ne perhiz güzelim; aşkta olmaz kurnazlık...

İdamımsa kararın; aşk için buna değer,
O değeri sen bana; verememişsin meğer...

Aşkla kumar olmaz ki; bell'olur seven yürek,
Bilmez misin sevgili; bükülmez çelik bilek...

'Vicdansız' ismin ile; sen de arşivlenirsin,
Birşey olmamış gibi; yad ile evlenirsin...

Tüm vefasızlar gibi; unuturum seni de,
Değmezmiş der, boşverir; avuturum beni de...

Zifiri karanlıklar; sabaha ulaşıyor,
Bilmem ki bu necaset; nereden bulaşıyor? ...

Her gecenin sabahı; oluyor olmasına,
Kim bilir neler vurur; gecenin yaftasına? ...

Hayalimin gölgesi; hep seni izleyecek,
Bu yaptığın na-mertlik! Ne vardı gizleyecek? ...

Çoook yakındır sevgili; o ahım seni vurur,
Zannetme ki o akan; göz pınarların kurur...

İsyana da gerek yok; böyleymiş demek kader,
Gün gelir kahpe dünya; SAİT de senden gider...