Sevgiliye Şiiri - İsa Ünal

22.03.2007 / 04,23

Dün gece söz vermiştim kendime,
Bir daha şiir yazmayacaktım sevgiliye,
Kulun iradesi külli olur mu? Hiç,
Bir söz düştü kalbimden aldım kalemi elime…

Yine sana geldim sevgilim, yar diye,
Sana yine sevgili diyorum sev diye,
Kötülükler yaşanmışlar yaşanmamışlar var diye
Ölen biri var diyemem içimde…

Ümitle yollarına bakar gözlerim,
Sana uzatırım ıska geçer ellerim,
Büyüdükçe küçülür, öldükçe dirilirim,
Burada başlar bütün çelişkilerim…

Bilmem ki kimler var şimdi yerimde,
Hangi fani hayat bulur ellerinde,
Yolda sokakta bir selamı esirgesen de,
Ellerini tutmak için beklerim son nefesimde…

Çünkü;

Tek sen O’ sun sevgilim,
Nerede olduğunu bilmesem de…