Sevgiliye Şiiri - Bahadır Bedir

Sevgiliye;

Soğuktu günlerim ve geceler ayaz grisi
Sessiz bir sızıntı içimde
Kimsenin duymadığı, duysa da anlamayacağı ince bir isyan
Ve gül kurusuyla yavru ağzı arası bir renkle yaşıyordum
Seni tanıyana kadar
Hayatımdaki zarar ziyan bir günün akşamında buldum seni.
Bilmediğim bir gözbebeğine bakmaktan korktum,
Anlattıklarında ki üzgün ama daha yenilmemiş çocuk tuttu ellerimi.
Sonra, sonra adımlarıma küstüm, beni senden ayıracak yere götürdükleri için...
Seni bende uzaklaştıran herşey canıma batmaya başladıkca,
Sevdamın büyüklüğünü gördüm.
Sustum,
Susadım,
Doyamadım sana.
Doyamıyorum.

Sınırları olmayan, sevdadan bir dünya kurdum sana
İçinde sadece sen ve ben
Bir huzurlu uyku sessizliğinde, sakin ve berrak
Hayatın yükünü üstlenmeyen bir dünya
Yanlız kalmayacağın bir dünya
Rutubet sinmiş duvarlara bakarken kurulan pembe hayallerin gerçek olduğu
Güzel taklidi yapan tüm kötülüklerden uzak
Üzerimizdeki ateşten gömleğin sevdadan ipliklerle dikildiği bir dünya

Değmesin gözlerine başka bir göz,
Kıskanırım.
Kötülük pusu kurup yollarımıza bekliyor olsada,
Ver sırtını yarim
Allah’a ve bana sığın
Düşeceğin yer benim kollarım olacaktır.
Sen sev yeter
Ne kadar yağmurlu geçsede
Muhakkak bir gün güneş doğacaktır.