Sevgiliye Şiiri - Değer Ulaş Turan

Bu aşk bunu hak etmedi,
Bu kirli beyazı,
Bu ihaneti,
Bu küfürlü mevsimi
Ama yaşadı...
Bitti en masum yerinde
Kendince...

İnan hak etmedi
Onurunu ona geri vermeli
Ve öyle bitirmeli,
Hak ettiği gibi...

Onu da sonsuzluğa,
Yarım bir keman sesiyle uğurlamalı
Ve öylece mağrur bırakmalı...

Hak etmeyen bir sevici,
Bir bozguncu,
Alıp götürmemeli bu aşkın sıcak suretini...
Ruhunu serbest bırakmalı,
Kimse sahiplenmesin,
Sevginin, aşkın o onurlu yüzünü...

Bu aşk bunlara rağmen,
Hak etmedi böylesi bir bencilliği...
Sahip çık koru
Ve öyle bırak bu aşkı...

Hayata ve yaşadıklarına inat,
Bunu yap...

Yaşamasın diye hep güzeli
Ve onurlu olanı yok ettik...
Ve esrarına kapılıp,
Hak etmediği bir bağlılığı verdik,
İçimizdeki ihanete, şiddete...
Bağlandık, kötü olana...

Bu aşk, asla bunu hak etmedi...

Ben bu aşka bir özet bırakıyorum sevgili...
Kendim ve sevgim adına...
Sana son kez veda ediyorum,
Bu aşk için böyle olmalı...

Sende yırt at artık,
İçinde sakladığın gizli sayfaları...
Ve bu aşka hak ettiği yeri ver;
“öldür sessizce sorgulamadan, gururla”
Sonsuza gömülsün...
Hoşça kal sevgili…