Sevgiliye 2 Şiiri - Ozan Çelebi

Kaybolmuş kendimi sanki yarım asırdır bulamazken
Zaman denilen dev’e yenildiğim
Heybemdeki tüm sevda tohumlarını savurduğumu
Düşündüğüm, mutsuzluğun musallat olduğu
Bir anda sen çıktın karşıma
Gözlerinde yaşamaya başladım
Ki gözlerin baharı kıskandıracak, türkü kadar,
Şiir kadar güzel
Artık; ölü çocuklar doğmuyor ansızın her sabah, bana
Ve yaşamayı senle sen dolu an’larla örüyorum
Sesi az çıkan, boynu bükük kalemimle
Kokunu madalyon gibi artık koynumda taşıyorum
Bakışların hala yüreğimin en mahreminde asılı duruyor
Ve artık hep senle uyanıyorum içi hep senle dolu sabaha
En güzel yarınlarında küçücük ama sıcak
Duvarlarında sesinin yankılanacağı
Mutluluk resmediyorum gelecek adına
Sade küçük bir yuva özlemi kuruyorum
İyiki varsın hep senle başlıyor ve senle bitiyorum
Seni seviyorum