Sevgiliye... Şiiri - Tuğba Özgür

Tükenişlerime varsın sevgili
kayboluşlarıma denk geldin
aç kalbini biraz bana
dinle kulak ver fısıltılarıma
ışıkları yakma ne olur
geç karşımda otur
anlatmalıyım derdimi sana

en çok dönüşlerini sevdim sevgili
sen uzaklardayken
yoktun bukadar içimde
gözlerim şahitlik edince güzelliğine
içime kazındı koşulsuz bağlandığım sevdan
ve gözlerindi ruhumu iklimler boyu ardına katan

kendimden kaçışlarımsın sevgili
yitip gittiğimde tutup elimden
düzlüğe çıkartansın sen

uykularımın en derin boyutusun
rüyaların ardı ardına dizilişinde
hep başka bir hal alıyorsun

çocuksu hallerin vardı sevgili
gözlerime bakşındı aşk
sıcaklığını hissetmemdi
ellerimi tutmak için çabalayan
yeni yetme aşk heveslerindi

kazıdım içime sevgini
hangi kum fırtınaları
hangi deli rüzgarlar
hangi yağmurlar siler şimdi seni