Sevgiliye.. Şiiri - Mustafa Taş

Sana gelmek sevgili,
Öylesine zor ki.
Avuçlarım içinde başım.
Düşünmek değil seni,
Yaşamak doyasıya.
Gökyüzünün baygın bakışları arasında.
Ve sıcaklığını hiç yitirmemiş,
Kum tanelerine meydan okurcasına,
Durup dinlenmeden sevmek isterken seni.
Koşmaktan yorulmuş umutlara,
Yarınımız yok! diyorum.

Dudağı çatlamış toprağa su vermek gibi,
Gözlerine baktıkça
Sevdam.
Yeşermeye yüz tutsa ne yazar.
Hasret çeken körpe bir fidan,
Alır başını gider.
Nereye?
Mavisine gökyüzünün,ulaşmak uğruna.
Nelerden vazgeçmez ki? Bilmez mi sanırsın.
Ölüpte dirilmek kadar güzel,
Yaşam öyküleri sakladım sende.
Ne benliğim kaldı sorgulanmamış,
Ne de aşkınla bin çığır açmış
O yalancı ama hep mesut,
Eski bir romantiğin gizemli maceraları.
Tükenen umut kadar acı,
Sensizlik kadar zor,
Sonsuzluk kadar ulaşılmaz,
Ve en az senin kadar gerçek.
Hep farklı bir yüzü vardı hayatın.
Sana gelmek uğruna,
Sensizlikte ölmek uğruna, yolunda.
Neler kaybetmedim ki
Bize ne oldu sevgili?
Daha dün gibi yansıyan gözbebeklerime
O güzel gözlerine doyamazken bakmaya.
Oysa artık yoksun,yalnızım şimdi.

Sana gelmek sevgili..
Öylesine zor ki.
Bana öyle uzaksın ki.