Bu yazıyı sana yazıyorum;
Odama dolan ay ışığında.
Tanımadan, yüreğimde duyumsayarak
her zerreni..
Karanlık, gece ölüm gibi sessiz.
Görmüyorum kalemin yazdığını bile.
Belkide tükenmiş bir kalem aldım
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
gerçekten çookk hoş yazmışşın, tükenmiş de olsa kalemin kalır bu mısraların hatırlarda..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta