Bu yazıyı sana yazıyorum;
Odama dolan ay ışığında.
Tanımadan, yüreğimde duyumsayarak
her zerreni..
Karanlık, gece ölüm gibi sessiz.
Görmüyorum kalemin yazdığını bile.
Belkide tükenmiş bir kalem aldım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
gerçekten çookk hoş yazmışşın, tükenmiş de olsa kalemin kalır bu mısraların hatırlarda..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta