Sevgiliye-1 Şiiri - Mustafa Bilgiç

Beyaz bulut, masmavi gök ve de sen...
Her yerde bir âhenk, her yerde desen...
Bir de o iki kelime ki, desen:

'Seviyorum seni, sana âşığım,
Sensin can yoldaşım, sensin âşığım! '

Gül dedik güle, gül, gülmedi gitti.
Gülsüz, gülizârda kaç bülbül yitti.
Vuslat ki, ötelerden bir ümitti...

Biz ezelden alışkınız, bekleriz!
Günü, güne düğüm düğüm ekleriz...

Bakışlar, o can alıcı bakışlar! ..
Yüksekte yaylayıp, derinde kışlar.
Ya gözlere doğru sessiz akışlar!

O gözler içinde bir ışık olsak,
Birlikte ışıyıp, birlikte solsak.

Sensin işte, seni sevdik, cânımız!
Kovsan bile yüreğindir, hanımız.
Feda olsun uğruna tüm kanımız.

Ölüm nedir? Göçüp gitmekten başka!
Biz çoktan vardık zaten o aşka...

Aşkın, gönlümüzde kapanmaz yara,
Bunca zaman söyle, sürdük mü kara?
Aslanız biz, etme ite maskara!

Dik başımız, ak alnımız, eğildik!
Mert geldik dünyaya, nâmert değildik...

23.01.2006