Sevgiliye Şiiri - Süleyman Köse

ayrılığın acısı dolaşırken kanımda
günümde gecemdesinde yoksun yanımda
azrailim gelmiş durur bak başucumda
döneceksen döngel gayrı canönündeyken

sensiz günlerim yalnız ve soğuk
gel der bana ölümün sesi boğuk
kirpiğime asılı bir damla ayrılık
gelde sil gözlerimi yaş gözümdeyken

mavi saklamışım yarınlarımı
bir kez olsa kanatmadım umutlarımı
saracaksan boynuma yar kollarını
dönde sar artık ben bekler dururken

derdimi anlattım lokman hekime
dedi dermanı yek yar sinesinde
seni düşlerken ben gecelerimde
gelde bas sinene seni özler dururken

bilmezsin açtığın yara nasılda kanar
kanarda süzülüp taa içime damlar
her damlası bir ateştir kalbimi yakar
dönde su serp bağrıma yanar dururken

sevdanın baçıysa eğer razıyım ama
bedeli canımda olsa ödemem sanma
döngel hasta kalbim her atışında
canönünde hala seni söyler dururken

neyleyim dünyayı sen yoksan eğer
hayatın gerçeği senmişsin meğer
hayali gerçek eyle seversen eğer
düşlerimde mavi mavi gezer dururken

yaşamak çok zor vede beklemek acı
ne zaman son bulacak verdiğin acı
dön sonsuz olan sona bir nefes kaldı
hasret hançerini çekmiş sallar dururken

hayatım kapkaranlık bil yokluğunda
gözlerin ışığım bir kez baksanda
çaresizim hasretinin karanlığında
döngel gözüm gözünü arar dururken

ne güzel yakışır aşk ozan diline
sana yazılır türküler kaşın gözüne
vursam mızrabı sazın her bir teline
her perde de hala seni söyler dururken