Sevgilinin zamansız gidişi gibi

Sonbahar gelince istemeden suratım asılır
Durup dururken hüzünlenir canım sıkılır...
Hüzünlü ve erken ayrılışın öyküsüdür sonbahar
Doğanın küsüp pılını pırtısını toplayıp gidişinin öyküsü
Sevgilinin zamansız gidişi gibi...

Baharda gelinlik giymiş ağaçlar şimdi boynu bükük, mahsun
Giden yapraklarının ardından bakakalırlar üzgün üzgün
Kızını gurbete gelin eden bağrı yanık ana misali
Nerede o göçmen kuşlar, leylekler nerede hani
Sevgilinin zamansız gidişi gibi...

Güneş fersiz, eşikten son kez bakan sevgili gibi solgun
Bir beyaz bulut yüzünü örter, mendil gibi siler gözleri dolgun
İşte sevgilinin göz yaşı taneleri gibi sağanak yağmur
Sarı güller de çoktan gittiler, bir anı gibi kalan yaprağı mahmur
Sevgilinin zamansız gidişi gibi...

Hayret ne çabuk geldi geçti ilk baharla yaz
Tıpkı uçup giden gençliğimiz , rüzgarın önünde koşan yaprak biraz
Oysa ne hayallerimiz, ne planlarımız vardı geleceğe ait umutlar
Şimdi bütün benliğimi dolduruyor sarı sarı yapraklar
Bu sonbaharın içinde ne çok hüzün ve ayrılık var
Sevgilinin zamansız gidişi gibi...

01.10.2018
Kılıç KESKİN