insanın birinci yüzü
camda yağmur çürüğü.
acının arabı
fotoğrafın bir ömürle durulanan urbası.
ağrı ağırlamanın ehil elleri
bir yaylanın göğsü yorgun düzlüğü.
ya, gözyaşı tutmayan tarafı!
çocuğa ve şiire çalan yanı
gülücük denizleri gibi
apaçık ve mavi.
bulutu ve yağmuru kendinden Akdeniz iklimi.
adım başı turunç
adım başı reyhan
ve portakal çiçeği.
uğradıkça başınızı döndürmez mi
öpücükten bahçesi insanın?
bir düşün dizleriyle güpegündüz yekindim
bütün duraklarımda
sevgilinin bende açan gözleri.
Ali Tekmil / 25. 10. 2006 - Urla
Ali TekmilKayıt Tarihi : 17.9.2008 10:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!