Sevgilinem Senin

Kim demiş gülecek ömrünce aşık,
Sevgide gözyaşı hüzün acı var.
Sevgiliye sitem almaz yakışık,
Her derdin devası bir ilacı var.
Gel başıma taç ol, kalbime ilaç,
Sevgilinem senin, aç sineni aç.

Ferhat Şirin’ine, Kerem Aslı’ya,
Dediler Leyla’ya bigane Mecnun.
Kâr eylemez bir söz gönlü yaslıya,
Ey sevgili yeter! Bir tebessüm sun.
Ben sana vurgunam, aşkına muhtaç,
Sevgilinem senin, aç sineni aç.

Karanlıktır korkum, ürkmem ziyadan,
Her bir kötülükten hep bir ders aldım.
İnsan denen iki yüzlü riyadan,
Temmuz soğuğunda dondum da kaldım.
Yeşermez sevgisiz gül, çiçek, ağaç,
Sevgilinem senin aç sineni aç.

Senin sevgin bana yeter güzelim,
Kızsan da küssen de benim canımsın.
Yokluğun ateşten beter güzelim,
Mabedim, limanım, aşiyanımsın.
Bu yüz, bu göz, bu naz, bu perçem, bu saç,
Sevgilinem senin, aç sineni aç.